omroep flevoland

In de jeugdhulp moet je niet alleen het kind fixen, maar ook de ouders. Zij moeten bereid zijn goed advies op te volgen. Nu doen we niet altijd het goede.

Dat zegt oud-wethouder Roelie Bosch (ChristenUnie) van Almere in Het Gesprek. Op 25 januari trad ze af wegens een gebrek aan vertrouwen. Twistappel was het dossier jeugdzorg, waarvan de kosten steeds verder oplopen.

Inmiddels zijn we drie weken verder. Een van haar goede voornemens was dat ze goed ging uitslapen. Dat is inmiddels gelukt. Nu heeft ze zoveel afstand genomen van de politiek, dat ze donderdagavond (dé wekelijkse politieke avond) nietsvermoedend appte met haar ex-fractievoorzitter, die haar meldde dat hij nog even in een debat zat. Bosch: "Oh ja! Natuurlijk. Donderdagavond."

Wanneer werd het te veel voor Bosch?
Haar afscheid op 25 januari was volgens Bosch best wel emotioneel: "Ik heb daar 22 jaar rondgelopen. Het deed me echt wat toen ik de sleutel van het stadhuis inleverde." In die jaren was ze niet alleen wethouder, maar ook fractie-assistent, raadslid en fractievoorzitter. "Het is langer geweest dan ik ooit gedacht had, maar toch korter dan ik gehoopt had." Met andere woorden: was het niet mis gegaan op het jeugdzorgdossier, dan had ze tot de volgende verkiezingen op het stadhuis rondgelopen, want: "Die samenleving gaat me aan het hart."

"In november stuurde het college van burgemeester en wethouders een stuk over de jeugdzorg naar de gemeenteraad. Dat kwam terug. Er moest een strategiedocument bij. Dat hebben we gemaakt. Toen bleek dat een aantal partijen mij toch niet steunde. Dan houdt het op."

"Kijk, jeugdhulp is een symptoombestrijding. De pijn zit bijna altijd bij de ouders. In zo'n 80 procent van de gevallen worden de problemen door de ouders veroorzaakt. Moet je dan het kind fixen? Of ook de ouders ondersteunen? En nemen zij goede raad aan? Als je alleen het kind gaat helpen, blijft het symptoombestrijding. Daarom zeg ik: je moet kinderen laten bloeien. In plaats van te laten groeien. Groeien is alleen maar kwantitatief. Bloeien is kwalitatief." Verder is Bosch het ermee eens dat elk kind best een periode minder goed in z'n vel kan zitten.

En nu?
Terugkijkend zegt Bosch dat ze het dossier jeugdzorg eerder en meer had moeten doornemen met de gemeenteraad. Dus eigenlijk een half jaar eerder voordat er in november stukken naar de gemeenteraad gingen. "Je moet met elkaar spreken over de begrenzing, anders blijft de jeugdzorg een open-einderegeling. Ik had dit graag afgemaakt. Het ging me aan het hart dat het niet goed gaat met gezinnen. We doen nu niet altijd het goede."

Daar windt Roelie Bosch geen doekjes om. "Ik ga rustig kijken. Wethouders worden soms burgemeester. Dat is een leuke uitdaging. Maar het kan ook een adviesbureau zijn."