omroep flevoland

Verwijder de grote grazers uit de Oostvaardersplassen en maak er een toegankelijk moerasgebied van. Dat is het advies van emeritus hoogleraar Frank Berendse. Hij is zo’n drie jaar lid geweest van een wetenschappelijke adviescommissie over de Oostvaardersplassen.

"De droom van een parkachtig landschap die initiatiefnemer Frans Vera voor ogen had is niet uitgekomen", concludeert Berendse. "Het droge deel is een volledig kaalgevreten desolate vlakte geworden, waar uitgemergelde dieren naar de laatste restjes voedsel zoeken. Bijzondere soorten vogels komen er niet meer voor".

Het wetenschappelijk experiment is volgens de hoogleraar mislukt omdat het gebied zich anders heeft ontwikkeld dan gedacht. Er was voorzien dat er stekelige struiken zoals de meidoorn en de sleedoorn zouden gaan groeien. Door de bescherming van deze stekeldragers zou een parkachtig landschap ontstaan. Maar de grote grazers vraten - tegen de verwachting in - de stekelige struiken op. Daardoor ontstond er een kaalgevreten vlakte. Er is nog geprobeerd het tij te keren door de stekelige struiken achter hekken te laten groeien, maar ook dat mislukte. De grond van de Oostvaardersplassen is zo voedselrijk dat de struiken al snel werden overwoekerd door gras.

"Het was denk ik de moeite van het proberen waard. Maar nu het niet zo blijkt te werken moeten we daar onze conclusies aan verbinden."

Wat moet er volgens Berendse gebeuren?

Waarom is Berendse deskundige op dit gebied?

Correctie:
Een eerdere versie van dit artikel vermelde dat Berendse vanaf het begin nauw betrokken is geweest bij het experiment met de grote grazers in het gebied. Dat is niet correct. Hoewel hij de ontwikkelingen vanaf het begin af aan heeft gevolgd, is hij niet medeverantwoordelijk geweest voor het bedenken van het oorspronkelijke beleid.