omroep flevoland

De laatst gebouwde ijsbreker van Nederland kwam dit weekend aan bij haar nieuwe thuis in Dronten. Het Mechanisch Erfgoed Centrum aan de Dronterweg kocht ijsbreker De Walvis uit 1949 van haar huidige eigenaren en redde het schip daarmee van de sloop. Eigenaren Betty en Geert Hendriksma vaarden dit weekend naar Dronten en dat was een bijzondere maar beladen gebeurtenis.

"Het is me eigenlijk allemaal te emotioneel", bekent Geert vanachter het roer. Samen met zijn vrouw en hun dierbaarste scheepsvrienden coördineert hij de tien uur durende overtocht vanuit de stuurhut. Met de aankomst in Dronten zal een einde komen aan de 43 jaar waarin zij op het schip woonden en het vaartuig onderhielden. Onderweg halen ze herinneringen op. "We hebben zoveel meegemaakt", vertelt Geert. De allang gepensioneerde ijsbreker werd nog geregeld opgetrommeld om ijs te breken.

Laatste originele ijsbreker
"De nieuwste, beste technieken werden hiervoor toegepast", vertelt Dop Huisman van het Mechanisch Erfgoed Centrum. De Walvis is de laatste ijsbreker in originele staat van een serie van vijf. De boten werden in 1949 vervaardigd door de Nederlandse Staat. "Kosten noch moeite werden gespaard". Waar tegenwoordig sleepboten worden uitgerust om ijs te kunnen breken, werden er in die tijd nog schepen voor alleen dat doel geproduceerd. Vastgelopen schepen werden hiermee gered of dichtgevroren vaarroutes ijsvrij gehouden.

Met de aankoop redt Dop nu samen met zijn vader Willem het 730 ton wegende staaltje vakmanschap van de sloop. "Er wordt al zoveel van het historisch erfgoed weggegooid. En dat is zo zonde. Dat had met dit bijzondere schip gewoon niet mogen gebeuren". Dop is dan ook ontzettend blij met de nieuwe aanwinst voor het museum. “Met haar diesel elektra motor is het eigenlijk een varende Tesla. Het schip was haar tijd ver vooruit”.

Opeens buren
Voor Betty en Geert Hendriksma, die vanwege verschillende omstandigheden besloten afstand van het schip te doen, is de redding natuurlijk een grote opluchting. Maar het afscheid is er niet minder om. "We zijn gisteren begonnen met herinneringen op te halen, tijdens het schoonmaken, het gereedmaken, en nu is het zover". Geboren en getogen op het water zal hun nieuwe huis op vasteland wel even wennen worden, denkt Betty. "We hebben opeens buren. Moeten we daar dan rekening mee gaan houden?"