omroep flevoland

"Eigenlijk zou de Regenboogbuurt de Kleurenbuurt gaan heten. Maar de bedenkers van de wijk kwamen er al vlug achter dat Kleurenbuurt verbasterd zou worden tot kolerebuurt dus werd het de Regenboogbuurt", vertelt Diana van Diepen van Stichting Regenboogbuurt. Inmiddels is de buurt vol met kleurige huizen één van de bekendere wijken van Almere. Sommige mensen vinden de kleuren afschuwelijk, anderen vinden het fantastisch. Feit is dat de Regenboogbuurt uniek is in de wereld. Nergens anders staat een wijk van deze omvang met kleur als hoofdthema.

De Regenboogbuurt in Almere Buiten is gebouwd tussen 1994 en 1998. Grote delen zijn dus alweer 25 jaar oud. Het verhaal van de wijk begint bij Hans Laumanns. Hij was projectleider van Almere Buiten. "Ik had al veel wijken opgezet in Almere. De laatste was de Bloemenbuurt, ook in Buiten. Maar ik deed eigenlijk steeds hetzelfde. Ik wilde iets anders. Toen herinnerde ik mij mijn studententijd in Berlijn. Daar had ik wijken gezien van de beroemde architect Bruno Taut, wijken uit de jaren '20 van de vorige eeuw. Alles had daar kleur. Dat wilde ik ook in Almere. De kleurenbuurt was geboren”, vertelt de inmiddels 82-jarige Hans Laumanns.

"Geen omgevallen kleurdoos"
Maar hoe begin je dan? Een wijk vol kleur. Welke kleuren gebruik je dan? Nu staan er 2100 woningen en is overal over nagedacht. Vormgever en kleuradviseur Floor van Dusseldorp werd gevraagd mee te denken. "We wilden voorkomen dat het een wirwar van kleuren zou worden. We wilden een wijk met een kleurverloop, kleuren die elkaar versterken. Het is echt geen omgevallen kleurdoos", legt Van Dusseldorp uit.

Zo vindt de kleuradviseur de manier hoe hoeken gemarkeerd zijn met kleur goed geslaagd. "Hoekhuizen hebben in de wijk op veel plekken een afwijkende kleur. Dit is niet alleen mooi maar is ook nog eens handig voor bijvoorbeeld kinderen. Die weten dan dat ze bij het blauwe huis linksaf moeten", vertelt Van Dusseldorp.

Meerdere architecten
De wijk is ontworpen door verschillende architecten. De meeste architecten die projectleider Laumanns vroeg, reageerden enthousiast om met kleur te werken. Een enkeling moest wel wennen aan het idee en stelde bijvoorbeeld de kleur wit voor. "Maar wit vind ik geen kleur vertelt Laumanns; 'Weiß, wenn du es nicht weißt' (wit, als je het niet weet, red.)’ zei ik dan gelijk."

Voormalig Rijksbouwmeester Liesbeth van der Pol was één van de architecten die mocht meebouwen aan de buurt. Ze ontwierp onder meer de ‘Rode Donders’ aan de rand van de wijk. "Eigenlijk moesten er meerdere kleine woonblokken komen. Dat vond ik niets en ik stelde de woontorens voor. Ze zijn geïnspireerd op de graansilo’s die je veel in Noord-Frankrijk ziet. Ik ben in een vakantie zelfs een silo ingeklommen om maten op te nemen", vertelt Van der Pol. Ook zouden de torens eerst helemaal niet rood worden. Verschillende kleuren zijn genoemd, ook wit. Uiteindelijk koos Van der Pol voor de felle rode kleur. Als ze er over vertelt begint ze te stralen: "Ik wist opeens dat rood dé kleur moest zijn en vertelde dat op een bijzondere manier aan projectleider Laumanns. Bij de opening van een ander deel van de wijk had ik een fel rood pak aangetrokken, het zat onder mijn zwarte jas. Ik deed mijn jas open en zei 'Kijk Hans, dit wordt de kleur van de woontorens!’ Dat heeft natuurlijk wel indruk gemaakt."

Rondleidingen door de buurt
De Regenboogbuurt krijgt veel bezoek van architectuurstudenten uit binnen- en buitenland. En ook andere mensen komen bijvoorbeeld af op de rondleidingen die worden gegeven door onder andere Diana van Diepen van Stichting Regenboogbuurt. "Eén keer per maand geef ik een rondleiding door de buurt. Er komen mensen uit heel Nederland. Ik woon al sinds het begin in de wijk en ben er echt heel trots op. Je hoort vaak dat Almere nog wel wat kan worden, maar ik vind dat Almere al wat is. Zeker de Regenboogbuurt. Uniek. Ik hoop ook dat de huidige bewoners van de wijk beseffen op wat voor bijzondere plek zij wonen."

Toekomst
Zowel projectleider Laumanns, kleuradviseur Dusseldorp, architect Van der Pol als Diana van Diepen hopen dat de kleuren van de wijk blijven zoals ze zijn. "De afgelopen jaren is er al flink gesteggeld over kleurbehoud. Sommige bewoners wilden hun huis in een andere kleur verven maar dat zou echt zonde zijn", vertelt Van Diepen. Inmiddels is afgesproken dat 'grote' vlakken de oorspronkelijke kleur moeten houden. Van Diepen ziet liever dat de wijk de status beschermd stadsgezicht krijgt: "Dan is echt alles beschermd en kan het niet zomaar veranderd worden."

Ook Laumanns benadrukt dat de wijk een echte compositie is en dat je niet onderdelen moet veranderen. "Ik vind het oprecht een naoorlogs hoogtepunt in de woningbouw. Ik snap ook niet dat er tegenwoordig weer zoveel kleurloos gebouwd wordt. Saai", besluit Laumanns.