omroep flevoland

Precies 15 jaar stond hij aan het roer van de provincie, maar dinsdag gaat commissaris van de Koning Leen Verbeek met pensioen. Volgend jaar wordt hij 70 en dat is de leeftijd waarop een commissaris van de Koning (CvdK) verplicht met zijn werk moet stoppen. "Ik doe dit werk nog iedere dag met heel veel plezier, maar vroeg of laat moet je plaatsmaken voor een opvolger", zei Verbeek hier vorig jaar over tijdens een vergadering in het provinciehuis. Vanwege het afscheid van Verbeek zendt Omroep Flevoland maandag en dinsdag twee speciale interviews met hem uit.

Verbeek werd in 1954 geboren in Leiderdorp en was eerder wethouder in Houten en burgemeester van Purmerend. Hij stond niet te popelen, toen hij in 2008 werd benaderd voor het ambt van commissaris in Flevoland. Maar nadat hij zich meer in de provincie had verdiept en wat gesprekken had gevoerd, werd hij "al snel gegrepen door het unieke verhaal van de provincie".

'Dat nieuwe provincietje'
Flevoland was een gebied in opbouw, ontdekt Verbeek. De provincie was daardoor anders dan alle andere. Dit verschil merkt hij overigens nog steeds: Er wordt nog vaak naar ons gekeken als 'dat nieuwe provincietje'.

Een commissaris van de Koning geeft leiding aan het provinciebestuur en houdt toezicht op het provinciale beleid. Daarnaast is een CvdK druk met verbinden en lobbyen. Hij stimuleert de samenwerking tussen instellingen en organisaties in de provincie en maakt zich richting Den Haag ook sterk voor de provinciale belangen. Ook kan hij adviseren en bemiddelen wanneer er bij een gemeente bestuurlijke problemen zijn.

Verbeek kijkt tevreden terug op de dingen die hij voor en in de provincie heeft gedaan en hoe Flevoland zich heeft ontwikkeld. "Niet alleen zijn er tienduizenden mensen bij gekomen in de provincie, ook worden we steeds vaker betrokken bij landelijke vraagstukken. En grote bedrijven ontdekken Flevoland."

Maar het volwassen worden van de provincie vraagt ook andere kwaliteiten van de bestuurders en ambtenaren. Verbeek ziet dat sommige gemeenten in Flevoland wat dit betreft tegen hun grenzen aanlopen. "Als je een gesprek voert met een buitenlands bedrijf met duizend medewerkers, dan zitten daar al vanaf het begin vier advocaten bij."

Frustraties
Naast verschillende wapenfeiten leven er bij Verbeek ook wat frustraties. Een van de grote dossiers waar Verbeek zich in heeft vastgebeten, is de uitbreiding van Lelystad Airport. Er hadden op dit moment al dagelijks vakantievluchten moeten vertrekken, maar de nieuwe terminal staat door lopende bezwaarprocedures en politiek getwijfel al jaren te verstoffen.

Het vliegveld in Lelystad

Met de tegenstand vanuit het oosten van het land tegen het vliegveld is Verbeek wel een beetje klaar. Het laagvliegen waar Overijssel en Gelderland bang voor zijn, kennen inwoners van Lelystad en Almere al jaren, stelt hij. "Als ik zelf in de tuin sta en zo'n vliegtuig komt op weg naar Schiphol over, dan valt dat heel erg mee", vindt de CvdK.

"Een goede bestuurder maakt keuzes en dus niet altijd vrienden"

Doorpakken
Hij hoopt dat er straks een minister komt die doorpakt, en niet besluit om het vliegveld wel of niet te openen niet langer voor zich uitschuift. "De minister mag dit zelfstandig besluiten. Dat hoeft officieel niet via de Tweede Kamer", stelt Verbeek. "En definitief niet openen, is ook een besluit. Een goede bestuurder maakt keuzes en dus niet altijd vrienden."

Geduld en een lange adem hebben zijn nuttige eigenschappen, merkte Verbeek in zijn 47-jarige loopbaan als bestuurder. "De cultuur in Nederland is er een van overleggen. Soms oneindig overleggen, over bijvoorbeeld de komst van een kazerne naar Zeewolde of een aanmeldcentrum voor vluchtelingen bij Bant."

Hier moest het aanmeldcentrum komen

Toch vindt hij dat we democratische waarden en inspraakmogelijkheden in Nederland moeten koesteren. Als voorzitter van het Congres van Lokale en Regionale Overheden van de Raad van Europa kwam Verbeek de laatste jaren ook in landen waar de overheid de wensen en belangen van burgers veel minder laat meewegen. "En dan ben jij toch blij dat dat bij ons heel anders gaat."

Het complete interview met Leen Verbeek staat hieronder