omroep flevoland

Twee jaar; zolang is een boer minimaal bezig met omschakelen van gangbare naar biologische landbouw. In deze periode worden wel gewassen op de akkers neergezet, maar mogen ze niet als biologisch verkocht worden. Er kunnen namelijk nog bestrijdingsmiddelen in de grond zitten. Dat betekent minder inkomsten voor de boer.

Cornel Steijaert uit Lelystad zit in de omschakelperiode naar 'biologische boer'. "Ik zie daar wel toekomst in. Er is ook steeds meer vraag naar biologisch. Daarom zijn we in omschakeling." Hij heeft onlangs de boerderij overgenomen van zijn ouders. De grond was niet meer van goede kwaliteit en biologische producten leveren volgens hem meer geld op.

Het boerenbedrijf in Lelystad is daarom vorig jaar stilgelegd en sindsdien in omschakeling. Hij was lang niet de enige in Flevoland, nog ruim zeventig andere boeren gooiden vorig jaar het roer om in de provincie. Flevoland was in 2018, net als andere voorgaande jaren, koploper.

Op de akkers heeft Steijaert nu luzerne gezaaid. Deze plant heeft voor de boer als voordeel dat hij diepe wortels heeft en de grond goed omwoelt. Na een tijdje wordt de plant gemaaid en verkocht als veevoer.

In de tussentijd werkt Steijaert op een andere boerderij om de rekeningen van zijn eigen bedrijf te kunnen betalen. Volgend jaar mag hij beginnen met het telen en verkopen van zijn eigen biologische producten. "Volgend jaar mei mogen we ons eerste biologische gewas gaan zaaien. Dat wordt in ieder geval spinazie en voor de rest zijn we ons nog aan het oriënteren."

Deze week besteedt Omroep Flevoland aandacht aan de biologische boeren in Flevoland. Waarom gooien boeren het roer om en aan welke voorwaarden moet een biologisch bedrijf voldoen voordat het 'biologisch' is?

Pioniersgeest in de genen
Flevoland heeft verhoudingsgewijs de meeste biologische landbouwbedrijven van Nederland. Het Centraal Bureau voor de Statistiek meldt dat ruim twaalf procent van alle agrarische bedrijven in Flevoland biologisch is, terwijl dat in de rest van Nederland blijft steken op zo'n drie procent.

Volgens Henk Klompe van de Vereniging van BD- en EKO-boeren Provincie Flevoland (Bdeko) heeft dat vooral te maken met de pioniersgeest van de Flevolandse boeren. Zij kwamen van het oude land en begonnen in de polder opnieuw. Dat zit dus in de genen, veronderstelt Klompe. "Daarnaast is er hier een goede infrastructuur. Alle biologische boeren zijn verenigd. Ook zijn er speciale handelshuizen, corporaties en verwerkers, allemaal geënt op biologisch boeren".

Akkerbouw in de meerderheid
Veruit de meeste van de biologische boeren in Flevoland zijn akkerbouwers. Zij telen groenten als uien, wortelen en erwten op een gebied ter grootte van 6000 voetbalvelden. De rest van de grond wordt gebruikt voor vee, aardappelen en bloemen.

Volgens Klompe is de keuze voor de akkerbouw logisch. De polder was bedoeld als de bron van voedsel voor Nederland. Alleen langs de randen zijn veehouders neergestreken omdat verwacht werd dat kwelwater daar zou zorgen voor slechtere landbouwgrond.