omroep flevoland

Zonder enige bijbedoeling cadeautjes weggeven aan wildvreemde mensen die in het ziekenhuis liggen. Dat doet Kaya Veenhuizen. “Als ik ergens kan helpen dan doe ik dat graag, dat zou normaal moeten zijn”, vertelt de 18-jarige Lelystedelinge.

Toen Kaya 14 was ging ze voor het eerst langs met rozen in een verzorgingshuis. “Gewoon om een glimlach te toveren op de gezichten van mensen die een steuntje in de rug kunnen gebruiken”, vertelt de verlegen tiener.

Inmiddels deelt Kaya met regelmaat tasjes uit die gevuld zijn met allerlei kleine cadeautjes in het Flevoziekenhuis in Almere. Ze heeft deze keer 121 tasjes gevuld. “Voor kinderen is het makkelijk, dan doe ik een klein kleurboekje, potloden snoepjes, een puzzel en wat andere spullen in een tasje en dan is het klaar. Voor volwassen is het wat lastiger maar die maak ik blij met onder andere een bakje met plantzaadjes en een puzzelboekje”, vertelt Kaya.

Thuis worden de tasjes gevuld

De weldoenster koopt de spullen en soms krijgt ze wat. Er is een crowdfundingsactie maar als er niet genoeg wordt opgehaald, legt ze er zelf geld bij.

In het Flevoziekenhuis gaat Kaya als eerste langs bij de dialyseafdeling, de plek waar mensen komen waarvan de nieren niet meer of niet goed genoeg werken. Patiënt Sander komt er om de dag om uren aan een apparaat te liggen om zijn bloed schoon te maken. “Ik vind het heel bijzonder dat een meisje dit doet voor mensen die in het ziekenhuis liggen of chronisch ziek zijn. Het is een fijn gevoel dat er andere mensen aan je denken buiten je vrienden en familie om. Het is echt een hart onder de riem.”

Voor Kaya voelt haar actie heel gewoon. Ze hoeft ook niet alle tasjes zelf uit te delen. “Als ze maar op de juiste plek terecht komen”. De Lelystedelinge is klaar met het vmbo en is dit jaar aan het onderzoeken wat ze hierna wil doen. Haar droom is om te studeren in Amerika.

Een stichting oprichten om het weggeven van de tasjes te professionaliseren, wil ze niet. “Ik vind het goed zoals het nu gaat. Het hoeft niet groot te worden, maar gewoon persoonlijk”, besluit Kaya.