omroep flevoland

"Ik heb heel hard gevochten om niet failliet gegaan, maar dat is me niet gelukt" en "Je moet positief blijven want er raakte niemand gewond." Het zijn reacties van Flevolandse ondernemers die hun bedrijf in vlammen zagen opgaan de afgelopen jaren.

Welke impact heeft het als je bedrijf afbrandt, zoals dinsdagavond gebeurde in Almere Buiten met een kringloopwinkel en een kledingopslag?

Welke gevolgen heeft zo'n ingrijpende gebeurtenis, worstelen ondernemers nog steeds met de nasleep van de brand, zijn ze opnieuw begonnen of doen ze iets heel anders?

De eigenaar van het Almeerse wegrestaurant Onderweg langs de A6 is nog bezig met de financiële afwikkeling, de restauranthouder van Hans & Grietje in Zeewolde trekt sinds de brand alle opladers uit de stopcontacten en de voormalige eigenaresse van een bruidswinkel in Lelystad is er nog steeds niet overheen.

Evelien Vredeveldt: 'Die brand zo snel mogelijk vergeten'
"Ik herleef alles weer. En dat is heel pijnlijk en verdrietig", zegt Evelien Vredeveldt als haar wordt gevraagd wat een brand met je doet. Precies vijf jaar geleden ging de bruidswinkel van Evelien (51) in Lelystad in vlammen op.

Vijf jaar na dato is ze er nog steeds kapot van. "Mensen denken dat je er binnen drie jaar overheen bent, maar de realiteit is anders", zegt Vredeveldt.

"Ik heb heel hard gevochten om niet failliet gegaan, maar dat is me niet gelukt"

De onderneemster heeft gelijk na de verwoestende brand nog wel geprobeerd om bruidskleding te verkopen en klanten die een bestelling hadden geplaatst te helpen. Maar ze kon het op een gegeven moment niet meer aan.

Maar tot twee keer toe is uit onderzoek gebleken dat het niet haar schuld was. "Ik heb heel hard gevochten om niet failliet gegaan, maar dat is me niet gelukt."

Nog steeds financiële gevolgen
Zo'n brand heeft een grote impact op je leven. "Ik zit er tot nu toe nog financieel mee. Je bent wel verzekerd maar opnieuw een bruidswinkel beginnen, dat zou ik niet doen."

Vredeveldt werkt nu bij een bank op een afdeling waar ze midden- en kleine ondernemingen adviseert. Op TV wil ze haar verhaal niet meer vertellen. "Dan wordt alles weer opgerakeld. De brand wil ik eigenlijk zo snel mogelijk vergeten."

De vlammenzee in Almere doet haar denken aan de brand bij hun pannenkoekenhuis. Dielissen was toen nog maar 17 jaar. "Het was ook middenin de nacht en de vlammen waren hoger dan het bos. Maar je moet positief blijven", zegt ze. "Gelukkig raakte er niemand gewond."

Tijd van wachten
Kort na de brand wilde ze weer gauw aan de slag. "Maar je moet veel wachten op onderzoeken voordat je kan opruimen en opnieuw beginnen", vertelt Dielissen die vanaf 2019 de toko heeft overgenomen van haar ouders.

"Het heeft negen maanden geduurd en we hebben er een prachtig pand voor terug gekregen." Veel steun kregen ze van vrienden, scholen en ondernemers die in actie kwamen.

Positieve mensen
Voor veel ondernemers is het moeilijk om na zo'n verwoestende brand weer opnieuw te starten. "We zijn van onszelf hele positieve mensen", zegt Dielissen. De burgemeester kwam een dag na de brand bij het gezin langs. "Mijn vader had tranen in zijn ogen toen hij aan de burgemeester vertelde dat hij het nog groter en mooier wilde maken. Na alles wat verwoest is, zo positief blijven is bizar. Dat is ondernemerschap voor mij."

De jonge onderneemster leeft mee met de eigenaren van de bedrijven die woensdag getroffen zijn door de verwoestende brand. Ze roept hun op om niet bij de pakken neer te zitten. Dielissen zelf is vastberaden over de toekomst van Hans en Grietje. "Het voelt als mijn kindje. Hier ligt mijn hart en ziel."

Chou had zijn ziel en zaligheid in zijn restaurant gestopt. Het was zijn pensioen dat hij na de brand in as zag opgaan. Chou probeert twee jaar na de brand de rust te bewaren. "Van buiten wil ik rust uitstralen maar van binnen brandt het", vertelt de ondernemer nadat hij hoort van de brand in Almere.

"Ik ben best wel emotioneel en kan dan depressief worden. Daarom bescherm ik mezelf"

Over de brand in zijn restaurant wil hij het eigenlijk niet meer hebben. "De financiële afwikkeling gaat moeilijk", zegt Chou. "Ik snap nu mensen die ook in zo'n proces zitten na een brand." Er is veel tijd nodig voor onderzoek en geduld. "Ik probeer mijn gevoelens uit te schakelen."

Ook voor de brand had hij het niet gemakkelijk. De gemeente Almere weigerde toestemming voor het plaatsen van een hoge reclamemast terwijl buurman McDonalds die wel had.

Momenteel werkt hij in de technische sector. Die biedt hem met z'n informatica-achtergrond perspectief. Na de ervaring van een brand opnieuw een wegrestaurant openen, daar denkt Chou nog niet aan.

"Ik ben best wel emotioneel en kan dan depressief worden. Daarom bescherm ik mezelf." Helemaal weg uit de restaurantwereld is Chou nog niet. Hij wil een vakopleiding voor de Aziatische keuken beginnen. "Maar ik ga nu eerst voor mezelf wat koken. Heel simpel: kip, rijst en wat groente. Gezond!"